Dostępność. Jedna z podstawowych miar przydatności elementów systemów ITS.
Dostępność. Jedna z podstawowych miar przydatności elementów systemów ITS jest dostępność (niezawodność) wyrażająca stopień sprawności elementów. Pojęcie dostępności oznacza czas bezawaryjnego działania określonych elementów w stosunku do całości czasu pracy, w którym elementy powinny być sprawne.
Dostępność 99% (klasa 2) oznacza, iż na 1000 jednostek czasu 990 przypadło na czas, w którym elementy systemu działały prawidłowo. Pozostałe 10 jednostek to czas, w którym był w stanie awarii bądź odzyskiwania pełnej sprawności po niej. Odpowiednio dostępność 99,9% (klasa 3) świadczy o tym, że system w okresie 1000 jednostek czasu będzie niesprawny 1 jednostkę.
Klasa dostępności systemów informatycznych jest liczbą wiodących dziewiątek w procentowym wyrażeniu dostępności określonego systemu.
Oczywiście dostępność powinna być mierzona w stabilnym okresie pracy systemów mając na uwadze, iż niezawodność jest zjawiskiem probabilistycznym zatem wymagającym odpowiedniego podejścia w celu dokonania pomiarów.
Przykładowo, nieuzasadnione jest oczekiwanie bezawaryjnej pracy jakiegokolwiek urządzenie przez okres 2 lat na opierając się na deklaracji producenta, iż MTBF wynosi 2 lata.
Należy wykluczyć z pomiarów początkowy okres po uruchomieniu systemu jako niemiarodajny. W złożonych systemach ITS do obliczanie dostępności wykorzystuje się różne metody w zależności od przyjętych standardów.
